Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Łobzie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Ł., dnia 27-09-2017 r.

Sąd Rejonowy w Łobzie III Wydział Rodzinny i Nieletnich

w składzie następującym:

Przewodniczący: SSR Andrzej Rydzkowski

Protokolant: Piotr Reimer

po rozpoznaniu w dniu 27-09-2017 r. w Łobzie

na rozprawie

sprawy z powództwa R. D.

przeciwko mał. N. K., mał. W. K. reprezentowanych przez matkę A. K.

o obniżenie alimentów

I.  Oddala powództwo.

II.  Odstępuje od obciążania pozwanego kosztami sądowymi, które poniesie Skarb Państwa.

SSR Andrzej Rydzkowski

Sygn. akt III RC 5/17

UZASADNIENIE

Powód R. K. ( w czasie trwania procesu zmienił nazwisko na (...)), domagał się obniżenia alimentów uiszczanych na rzecz małoletnich W. i N. K. z kwot po 400,00 złotych miesięcznie do kwot po 300,00 złotych miesięcznie na każdą z małoletnich.

W uzasadnieniu pozwu R. K. wskazał, iż jego obecne możliwości zarobkowe i stan zdrowia nie pozwalają na uiszczanie tak wysokich alimentów.

Matka małoletniego pozwanych, A. K. w odpowiedzi na pozew wniosła o oddalenie powództwa.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Małoletnie pozwane W. i N. K. są dziećmi A. K. i powoda R. K..

Wyrokiem z dnia 18 listopada 2017 roku w sprawie III RC 115/15 Sąd Rejonowy w Łobzie podwyższył alimenty na rzecz małoletnich pozwanych z kwot po 300,00 złotych do kwot po 400,00 złotych miesięcznie na każdą z małoletnich.

Powód miał wówczas 36 lat. Nie miał nikogo na utrzymaniu oprócz dzieci. Zamieszkiwał z babcią. Utrzymywał się jedynie z renty socjalnej. Po potrąceniu komorniczym otrzymywał 320,00 złotych. Miał zadłużenie komornicze w kwocie 2.000,00 złotych. Przekazywał babci różne kwoty na utrzymanie w zależności od możliwości. Nie posiadał majątku. Nie korzystał z pomocy opieki społecznej. Chorował na serce. Na leki wydawał około 60,00 złotych miesięcznie.

Małoletnia N. K. miała w dacie orzekania 10 lat i chodziła do IV klasy szkoły podstawowej. Jej siostra W. mała 7 lat i uczęszczała do II klasy szkoły podstawowej. Dziewczynki zamieszkiwały z matką. Nie chorowały przewlekle. Często jednak łapały infekcje. Utrzymanie mieszkania kosztowało matkę pozwanych 150,00 złotych miesięcznie. Matka pozwanych nie pracowała. Jej konkubent pracował dorywczo. Korzystała z pomocy opieki społecznej w formie dożywiania dzieci.

( dowód: - akta sprawy 115/15)

W dniu 17 stycznia 2017 roku powód wystąpił z przedmiotowym pozwem domagając się obniżenia alimentów uiszczanych na rzecz małoletnich W. i N. K. z kwot po 400,00 złotych miesięcznie do kwot po 300,00 złotych miesięcznie na każdą z małoletnich.

Powód w dacie orzekania miał 38 lat. Nie miał nikogo na utrzymaniu oprócz dzieci. Zamieszkiwał z przyjaciółką. Utrzymywał się jedynie z renty socjalnej. Po potrąceniu komorniczym otrzymywał 441,00 złotych. Nie posiadał majątku. Nie korzystał z pomocy opieki społecznej. Miał powiększoną śledzionę. Leczył się w poradni psychologicznej. Na leki wydawał do 150,00 złotych miesięcznie.

Małoletnia N. K. miała w dacie orzekania 10 lat i chodziła do IV klasy szkoły podstawowej. Jej siostra W. mała 7 lat i uczęszczała do II klasy szkoły podstawowej. Wyprawka szkolna dziewczynek kosztowała ich matkę około 700,0 złotych. Dziewczynki zamieszkiwały z matką. Nie chorowały przewlekle. Często jednak łapały infekcje. Utrzymanie mieszkania kosztowało matkę pozwanych 500,00 złotych miesięcznie. Matka pozwanych nie pracowała. Jej konkubent pracował dorywczo. Korzystała z pomocy opieki społecznej.

( dowód: - zeznania A. K., k. 52 akt sprawy;

- zeznania R. D., k. 51 akt sprawy;

- karta leczenia, k. 5, 6, 7, 8, 42-44, 46-47, 59-60 akt sprawy;

- decyzje, k. 55, 57, 58 akt sprawy;

- zaświadczenie, k. 10 akt sprawy;

- orzeczenie, k. 9, 45 akt sprawy;

- pisma, k. 49 akt sprawy).

Sąd zważył, co następuje:

Powództwo nie jest zasadne.

Zgodnie z art. 135 § 1 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody (por. orz. SN z dnia 5 stycznia 1956 r., III Cr 919/55, OSN 1957, poz. 74, stanowisko to potwierdził Sąd Najwyższy w tezie IV uchwały z dnia 16 grudnia 1987 r.).

Zgodnie z art. 133 § 1 k.r.o. oboje rodzice są zobowiązani do świadczeń alimentacyjnych wobec dzieci, a zakres tego obowiązku wyznacza z jednej strony poziom usprawiedliwionych potrzeb osób alimentowanych, z drugiej zaś - zarobkowe i majątkowe możliwości każdego z zobowiązanych (art. 135 § 1). Możliwości te określa się nie według faktycznie osiąganych dochodów, ale według tego, jakie dochody może osiągnąć zobowiązany do alimentowania przy założeniu, że dokłada wszelkich starań i swoje możliwości zarobkowe w pełni wykorzystuje. Obowiązek rodziców ponoszenia ciężarów utrzymania i wychowania dziecka jest niezależny od tego, gdzie znajduje się dziecko. Jeśli małżonkowie nie mieszkają razem i dziecko mieszka u jednego z rodziców, pozostając pod jego faktycznym „kierownictwem”, nie zwalnia to drugiego z rodziców od udziału w kosztach utrzymania i wychowania dziecka, a wręcz przeciwnie, skoro na jednym z rodziców spoczywa większy ciężar wychowania dziecka drugi rodzic powinien w większym stopniu ponosić finansowe koszty utrzymania uprawnionych do alimentacji.

Niewątpliwym jest, iż od chwili urodzenia się dziecka, zarówno z małżeństwa, jak i pozamałżeńskiego, rodzice obowiązani są zapewnić mu utrzymanie na takiej samej stopie, na jakiej sami żyją. Stanowisko Sądu Najwyższego w tej mierze, zapoczątkowane jeszcze pod rządami kodeksu rodzinnego z 1950 r. (por. orz. SN z dnia 5 stycznia 1956 r., III Cr 919/55, OSN 1957, poz. 74), potwierdził Sąd Najwyższy w tezie IV uchwały z dnia 16 grudnia 1987 r., przyjmując, że przez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Możliwości zarobkowe i majątkowe zobowiązanego określają zarobki i dochody, jakie uzyskiwałby przy pełnym wykorzystaniu swych sił fizycznych i zdolności umysłowych, nie zaś rzeczywiste zarobki i dochody.

Art. 138 k.r.o. stanowi, iż w razie zmiany stosunków można żądać zmiany orzeczenia lub umowy dotyczącej obowiązku alimentacyjnego.

Przez zmianę stosunków rozumie się istotne zwiększenie możliwości zarobkowych i majątkowych zobowiązanego do alimentacji, istotne zwiększenie się usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego lub istotne zmniejszenie się możliwości zaspokajania potrzeb własnymi siłami. Wynika z tego, że rozstrzygnięcie o żądaniu opartym na art. 138 wymaga, po pierwsze, porównania stanu istniejącego w dacie uprawomocnienia się wyroku zasądzającego alimenty ze stanem istniejącym w dacie orzekania o ich podwyższeniu, po drugie zaś oznacza, że upływ czasu, jaki nastąpił od daty ostatniego wyroku alimentacyjnego do daty orzekania o podwyższeniu alimentów sam w sobie nie może jeszcze przemawiać za zasadnością powództwa; na stronie ciąży wówczas obowiązek wykazania, że zmiany takie nastąpiły stosownie do ogólnej reguły dowodowej (art. 6 k.c.).

Odnosząc powyższe rozważania do przedmiotowej sprawy wskazać należy, iż od ostatniego orzeczenia dotyczącego alimentów nie nastąpiła istotna zmiana w możliwościach zarobkowych powoda. Powód posiada nadal takie same dochody, taki sam jest jego stan majątkowy, nieco wyższe ponosi jedynie koszty zakupu leków, Powód ma możliwość podjęcia pracy dorywczej, co też w przeszłości pomimo renty czynił, jego możliwości zarobkowe są zatem wyższe niż osiągane dochody.

Małoletnie pozwane znajdują się obecnie w fazie intensywnego rozwoju zarówno psychicznego i fizycznego. Wiąże się to z nakładami finansowymi potrzebnymi do utrzymania dziecka na prawidłowym poziomie rozwoju, takimi jak odpowiednia dieta, środki higieniczne, kosmetyczne oraz przede wszystkim wydatki związane z nauką w szkole oraz kosztami leczenia . Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 16 grudnia 1987 r., przyjął, iż p rzez usprawiedliwione potrzeby uprawnionego rozumieć należy potrzeby, których zaspokojenie zapewni mu - odpowiedni do jego wieku i uzdolnień - prawidłowy rozwój fizyczny i duchowy. Dlatego też Sąd określił kwotę potrzebną na utrzymanie każdej z dziewczynek na tym etapie rozwoju na około po 900,00 złotych miesięcznie.

Zmiana wysokości obowiązku alimentacyjnego zależy od istotnej zmiany stosunków majątkowych. Według zeznań powoda i załączonych dokumentów stan ten po jego stronie się nie zmienił, wzrosły jedynie z drugiej strony koszty utrzymania pozwanych.

Mając powyższe na uwadze Sąd oddalił powództwo o obniżenie alimentów.

O kosztach rzeczono mając na względzie sytuację majątkową stron.

SSR Andrzej Rydzkowski